De Mau-Mau rebellie in Kenia 1952-1959
Na de Tweede wereldoorlog ontstond toenemende verzet tegen het Britse koloniale bestuur. De blanke boeren hadden de beste stukken grond in hun bezit en de Afrikanen moesten het doen met wat overbleef. Vooral de grote Kikuyu stam was getroffen omdat zij uit hun oorspronkelijke woongebieden waren gejaagd.
Binnen de Kikuyus werd begin jaren vijftig een geheim genootschap gevormd, de FLA, de Land Freedom Army. Alle Keniaanse Afrikanen moesten een eed afleggen dat zij het land terug zouden nemen van de blanke boeren. Afrikanen die de eed niet willen afleggen werden opgruwelijke wijze gedood, evenals diegenen die loyaal waren aan het Britse bestuur. Het genootschap kreeg de bijnaam Mau-Mau. Waar deze naam vandaan komt is niet bekend, maar is waarschijnlijk bedacht door de Britten.
Op 7 oktober 1952 werd het loyalistische stamhoofd Waruhu vermoord door de Mau-Mau. De Britten kondigden de noodtoestand af en Britse militairen werden naar Kenia gevlogen. uizenden Kenianen werden gearresteerd, waaronder Jomo Kenyatta, hoewel hij geen enkele band had met de Mau-Mau. De aanvallen van de Mau-Mau bleven echter doorgaan.
Mau Mau gevangenen
De angst onder de blanke boeren steeg, vooral nadat een Europese boer en zijn gezin waren vermoord. Het Brits bestuur ging in de aanval. Afrikanen werden van hun land verwijderd en geconcentreerd in bepaalde gebieden en in z.g. beschermde dorpen, die al gauw overvol raakten. Er werd jacht gemaakt op leden van de Mau-Mau. Militaire eenheden die de meeste Mau-Mau leden doodden kregen een onderscheiding. De handen van de gedode Afrikanen werden afgehakt om identificatie te vergemakkelijken.
Dorpen verdacht van Mau-Mau sympathieën werden in brand gestoken en gearresteerden werden gemarteld.
In operatie Aambeeld in 1954 werden alle Afrikaanse inwoners van Nairobi opgepakt en een deel werd in kampen gestopt, de rest moest verhuizen naar de overvolle gebieden die aan de Afrikanen waren toegewezen.
Tussen 1953 en 1956 werden meer dan 1000 Kenianen opgehangen.
In 1956 was de Mau-Mau militair verslagen, maar de onrust bleef. Nog 20.000 Kenianen zaten in kampen. In het Hola kamp verbleven de meest overtuigde gevangenen. Op 3 maart 1959 moest een groep van 85 gevangenen uit dit kamp gaan werken, toen zij dit weigerden werden zij op grove wijze mishandeld, met als resultaat 11 doden en 60 zwaar gewonden. Deze "Hola slachting". veroorzaakte veel onrust in Engeland en enkele maanden later werd de noodtoestand ingetrokken en werden alle gevangenen vrij gelaten.
Meer dan 11.000 Mau-Mau leden waren gedood en sommige rapporten stellen dat 150.000, voornamelijk Kikuyu's stierven in de beschermde dorpen en gebieden ten gevolge van honger en ziekten. De Mau-Mau had 2000 mensen gedood, waaronder 32 Europese burgers en 63 militairen.
Veranderingen in het politieke systeem werden doorgevoerd in Kenia, waardoor Kenianen de meerderheid kregen in een wetgevende raad. Er werden twee politieke partijen gevormd de KANU (gedomineerd door de Kikuyus) en de KADU (een samenwerkingsverband tussen kleinere stammen). Jomo Kenyatta werd vrijgelaten om leiding te geven aan de KANU. Hij werd de eerste president bij de onafhankelijkheid van Kenia in 1963.
De Mau-Mau leden profiteerden niet van de onafhankelijkheid, want alle interessante posities gingen naar de goed opgeleide Kenianen die niet aan de opstand hadden meegewerkt.
